دتکتور اعلام حریق یا کاشف سیستم اعلام حریق معادل عبارت انگلیسی (Fire Alarm Detectors) بوده که در سیستم‌های اعلام حریق با هدف تشخیص بهنگام رخداد حریق وارد عمل شده و به پنل مرکزی اعلام حریق سیگنال هشدار ارسال می‌کنند. دتکتور اعلام حریق که کاشف سیستم اعلام حریق و یا آشکارساز سیستم اعلام حریق نیز نامیده می‌شوند، هر کدام بنا بر نوع سنسورهایی که دارند به دنبال نشانه‌های شاخص آتش مثل حرارت، شعله، تغییر دما، دود و افزایش سطح گازهای اشتعال‌پذیر، می‌گردند. در ادامه به معرفی انواع دتکتور اعلام حریق می‌پردازیم:
تفکیک اولیه بین مکانیزم عملکرد سیستم اعلام حریق متعارف یا کانونشنال، سیستم اعلام حریق آدرس پذیر یا هوشمند، و سیستم اعلام حریق وایرلس یا بی سیم می‌تواند تفکیک اولیه‌ی تقسیم‌بندی تجهیزات اعلام حریق مثل دتکتور اعلام حریق باشد. دتکتور اعلام حریق متعارف با دتکتور اعلام حریق آدرس پذیر و دتکتور اعلام حریق وایرلس از این نوع تفاوت عملکردی ندارند.
دتکتورهای اعلام حریق بر اساس مکانیزم سیستم کشف انواع مختلفی دارند. همانطوری که قبلا گفته شد دتکتورهای اعلام حریق بر اساس نوع کاربرد، سنسور تشخیص دود، ردیاب‌های گرما، ردیاب‌های کربن مونوکسید یا گازهای سمی، ردیاب‌های چند حسگره دارند تا بتوانند رخداد عوامل بروز حریق را در سریعترین زمان به پنل مرکزی و آژیر فلاشرهای هشدار دهنده اطلاع دهد.
دتکتورهای اعلام حریق بسته نوع برند و مکانیزم تشخیص معمولا وسعت پوشش‌دهی متفاوتی دارند. به طور مثال محدود تحت پوشش هر دتکتور دودی از 15 الی 40 متر مربع است. همین وسعت پوشش‌دهی برای دتکتورهای حرارتی از 10 الی 20 متر مربع است. به این ترتیب تفکیک دتکتور اعلام حریق بر اساس محدوده پوشش‌دهی موثر هم می‌تواند انجام بگیرد.
