سیستم اعلام حریق متعارف و آدرس پذیر دو سیستم اصلی و رایج سیستم های اعلام حریق هستند که در کاربرد های خانگی و تجاری مورد استفاده قرار می گیرند.
سیستم های اعلام حریق که در ارتباطی منطقی با سیم یا گروهی تجهیزات اعم از تابلو های کنترل مرکزی، آشکار سازها، شستی ها، آژیر ها و تجهیزات کمکی و واسطه ای را در نقاط و مناطق مختلف یک ساختان مدیریت و اداره می کنند را می توان به سه دسته تقسیم بندی کرد. سه دسته سیستم متمرکز که ارتباط آنها با سیم محقق می شود عبارتند از :
- سیستم اعلام حریق متعارف یا کانونشال
- سیستم اعلام حریق آدرس پذیر
- سیستم اعلام حریق هوشمند
موضوع مورد بحث این مقاله سیستم های اعلام حریق متعارف و آدرس پذیر و مقایسه آنها می باشد:
سیستم های اعلام حریق متعارف یا کانونشال (Conventional)
این سیستم از قدیمی ترین سیستم های اعلام حریق است که علی رغم تغییرات کیفی اندک، همچنان مورد استفاده قرار می گیرد. در این سیستم چندین آشکار ساز و شستی که یک منطقه از ساختمان را پوشش می دهند در قالب یک مدار، به هم پیوسته و به تابلوی کنترل مرکزی متصل می شوند بنابراین هر مدار نماینده یک منطقه می باشد.نحوه همبندی تجهیزات کشف و تشخیص نسبت به تابلوی کنترل مرکزی به صورت شاخه ای و یا به عبارت دیگر شعاعی است. هر تابلوی مرکزی متعارف می تواند 2،4 ،8 ، 12 و یا بیشتر را پیشیبانی کند.
سیستم اعلام حریق آدرس پذیر
اصول و تشخیص حرق در سیستم های آدرس پذیر مشابه سیستم های متعارف است،
به جز اینکه در این گونه سیستم ها هر یک از آشکار ساز های اتوماتیک و یا شستی ها دارای ـدرس منحصر به فردی هستند که از طریق آن تابلوی کترل مرکزی قادر به شناسایی و تییین هریک از آنهاست. مدار کشف در این گونه سیستم ها نه به صورت شاخه ای بلکه به صورت حلقوی است، که از تابلوی کنترل مرکزی آغاز و به همان تابلو ختم می شود و کلیه تجهیزات آشکار سازی به صورت موازی در این حلقه قرار می گیرند.
تفاوت سیستم اعلام حریق متعارف و آدرس پذیر
تفاوت در کابل کشی
سیستم اعلام حریق متعارف یا کانونشنال به صورت خطی کابل کشی می شوند، یعنی هریک از تجهیزات اعم از شکار ساز یا غیره یک کابل جدا به کنترل پنل متصل می شود اما در سیستم اعلام حریق آدرس پذیر، کابل کشی به صورتی است که تمامی تجهیزات در یک لوپ قرار می گیرند.
تفاوت در مشخص کردن نقطه آتش سوزی
سیستم اعلام حریق آدرس پذیر ، هریک از فعال سازهای سیستم اعلام حریق یک آدرس مختص به خود دارند به گونه ای که با فعال شدن هریک از آنها کاربر می تواند به صورت کاملا مشخص محل وقوع حریق را شناسایی کند. اما در سیستم اعلام حریق متعارف امکان تشخیص دقیق محل وقوع آتش امکان پذیر نیست و نمی توان تشخیص داد که کدام نقطه دچار حریق شده است، البته با ناحیه بندی منطقه ای که باید در برابر حریق محافظت شود می توان ناحیه کلی وقوع حریق را شناسایی کرد مثلا می توان فهمید آتش در کدام طبقه از ساختمان رخ داده است.
اطمینان عملکرد
در سیستم اعلام حریق آدرس پذیر اگر ارتباط یک طرف سیم با کنترل پنل از کار بیافتد، از سمت دیگر تغذیه شده و سیگنال ها قابلیت جابجایی دارند. اما درصورت قطع ارتباط یکی از اجزا در سیستم اعلام حریق متعارف در کل ناحیه ای که در یکی از اجزایش اختلال به وجود آمده است از کار می افتد.
تفاوت در هزینه
هزینه اولیه تجهیزات سیستم اعلام حریق متعارف کمتر از سیستم های آدرس پذیر است. اما زمان بر بودن نصب سیستم متعارف ، مقدار کابل مورد نیاز بسیار بیشتر موجب می شود که در بسیاری از مواقع راه اندازی یک سیستم متعارف یا کانونشنال بسیار هزینه بر تر شود.
خرید سیستم اعلام حریق متعارف و سیستم اعلام حریق آدرس پذیر
تولید کنندگان داخلی که مورد سازمان آتش نشانی بوده و استاندارد های لازم را کسب نموده اند برند های خوبی از سیستم اعلام حریق متعارف را روانه بازار کرده اند. به عنوان مثال یکی از معروف ترین برندهای ایرانی که سال هاست در حال تولید سیستم اعلام حریق متعارف بوده و توانسته استاندارد ها و گواهی نامه های لازم را از مراجع ذی ربط از آن خود کند شرکت آریاک می باشد.
