نصب و راه‌اندازی سیستم‌های اعلام حریق فرآیند پیچیده‌ای است که باید توسط افراد متخصص انجام شود. تجهیزات اعلام حریق از طریق کابل یا سیم به پنل و یا به یکدیگر متصل می‌شوند و ارتباط بین تجهیزات را فراهم می‌سازند. در ادامه‌ی این مطلب فایرفایتتصمیم داریم در مورد سیم کشی اعلام حریق و نکات مرتبط با آن صحبت کنیم.
سیستم اعلام حریق چیست؟
سیستم‌های اعلام حریق مکانیزمی از دستگاه‌ها و اجزای مختلف متصل به هم است که برای هشدار در مواقع اضطراری به ویژه در هنگام حریق استفاده می‌شود تا با انجام اقدامات مناسب از خسارت‌های جانی و مالی جلوگیری کند. سیستم اعلام حریق ترکیبی از اجزای مختلف مانند دتکتور دودی، دتکتور حرارتی، دتکتور مونوکسید کربن، دتکتورهای ترکیبی، شستی اعلام حریق، آژیر و آژیر فلاشر، ماژول رله، تکرارکننده، پنل مرکزی و سایر تجهیزات اعلام حریق تشکیل می‌شود.
همانطور که در یک سیستم کامپیوتری CPU یا واحد پردازش مرکزی، هسته‌ی اصلی سیستم است، در سیستم اعلام حریق نیز پنل مرکزی یا کنترل پنل مغز سیستم اعلام حریق در نظر گرفته می‌شود که وضعیت عملکرد و هشدارها را به دتکتورها و شستی‌های متصل ارسال می‌کند. سیم کشی سیستم‌های اعلام حریق برای اعلام حریق کارخانه، اعلام حریق صنعتی، ساختمان‌های عمومی و از جمله اعلام حریق مراکز خرید و غیره و همینطور در منازل انجام می‌شود.
انواع مختلفی از سیستم‌های اعلام حریق وجود دارد که شامل سیستم اعلام حریق آدرس پذیر، سیستم اعلام حریق متعارف، سیستم اعلام حریق هوشمند و اعلام حریق وایرلس هوشمند می‌شود و هدف اصلی همه‌ی آنها محافظت از جان و مال افراد است.
اهمیت سیم کشی در سیستم اعلام حریق
در مورد سیستم های اعلام حریق می توان تجهیزات بسیار گسترده ای را مشاهده کرد. در نظر داشته باشید که انتخاب سیستم های مناسب یک مکان بسیار مشکل می باشد. این کار تخصصی را باید به افراد و مجموعه های متخصص بسپارید. در مکان های بزرگ باید از سیستم های اعلام حریق آدرس پذیر استفاده کرد. در نظر داشته باشید که در سیستم های آدرس پذیر می توان کارایی بسیار بالاتری را نیز مشاهده کرد. در صورتی که از سیستم های با کیفیت استفاده کنید می توانید بهترین بازدهی را مشاهده کنید.
دقت و سرعت عمل در سیستم های مختلف بسیار متفاوت می باشد. سیم کشی اعلام حریق آدرس پذیر یکی از مهم ترین اقدامات در هنگام ایجاد این سیستم ها می باشد. قطعا باید سیم کشی این سیستم ها را به صورت تخصصی و دقیق انجام دهید تا بهترین کارایی را مشاهده کنید. در صورتی که از سیستم های بسیار قوی استفاده کنید می توانید بهترین بازدهی را در اختیار داشته باشید. امروزه این سیستم ها را می توان به شکل های گوناگونی راه اندازی کرد.
سیم کشی اعلام حریق آدرس پذیر یکی از بهترین روش های شناسایی مناطق می باشد. باید در نظر داشته باشید که در این سیستم ها تمامی سنسور ها به یک واحد مرکزی متصل می شوند. می توانید از این سنسور ها بهترین بازدهی را مشاهده کنید. در نظر داشته باشید که سنسور های موجود را می توان به راحتی مورد شناسایی قرار داده و بهترین کارایی را نیز مشاهده کرد. در نظر داشته باشید که این سنسور ها را می توان به صورت کد گذاری شناسایی کرد. هر سنسور دارای کد مخصوص به خود می باشد که می توانید به راحتی محل آن را شناسایی کنید.
نقشه خوانی اعلام حریق
سیم کشی اعلام حریق فرآیند مهمی در راه‌اندازی تجهیزات اعلام حریق است که به صورت تخصصی و با علم به نقشه خوانی اعلام حریق امکان‌پذیر است. سیمکشی اعلام حریق با اتصال تجهیزات به پنل مرکزی، امکان تشخیص زودهنگام حریق را فراهم می‌سازد و به این ترتیب از میزان خسارت‌های جانی و مالی ناشی از حریق می‌کاهد. در ادامه بیشتر در مورد نحوه سیم کشی اعلام حریق با توجه به نقشه سیم کشی اعلام حریق صحبت خواهیم کرد. ضمنا قیمت سیم کشی اعلام حریق نیز با توجه به نوع سیستم اعلام حریقی که نصب می‌کنید، می‌تواند متفاوت باشد.
سیمکشی سیستم‌ها باید با توجه به نقشه خوانی اعلام حریق و توسط افراد متخصص در این زمینه انجام شود.
(از مطلب نکات حفاظت در برابر حریق نیز بازدید کنید.)
قیمت سیم کشی اعلام حریق آدرس پذیر
در سیم کشی اعلام حریق آدرس پذیر یکی از مهم ترین نکات که افراد به آن توجه دارند قیمت و هزینه می باشد. باید در نظر داشته باشید که هزینه این سیم کشی ها به شکل های مختلف تعیین می شود. در صورتی که در هنگام ساخت یک ساختمان این سیم کشی ها انجام شوند می توان هزینه کمتری را نیز مشاهده کرد. در صورتی که برای سیم کشی های خود از مجموعه های معتبر کمک بگیرید قطعا در هزینه های شما صرفه جویی خواهد شد. در نظر داشته باشید که خرید سیم های مخصوص این کار یکی از مهم ترین عوامل موثر در هزینه می باشد.
قیمت سیم ها با سایز های مختلف را می توان به شکل های گوناگون بیان کرد. برای هر مکان و منطقه ای باید از سیم کشی های خاصی استفاده کرد. در صورتی که سیم کشی های مناسب را انتخاب نکنید ممکن است مشکلات زیادی برای شما به وجود بیاید. امروزه این سیم کشی ها را به شکل های گوناگون و با روش های مختلف انجام می دهند. می توانید با توجه به نوع مکان مد نظر خود از روش های مختلف استفاده کنید. توجه داشته باشید که روش های اجرا در حالت های مختلف ممکن است هزینه های متفاوتی را برای شما داشته باشند.
یکی دیگر از مهم ترین موارد تاثیر گذار بر روی هزینه های سیم کشی اعلام حریق آدرس پذیر متراژ مکان می باشد. می توان متراژ های مختلف را با قیمت های گوناگونی تخمین زد. قطعا هرچه مکان شما بیشتر باشد نیاز به مقدار سیم بیشتری می باشد. در این حالت باید هزینه بیشتری را نیز بپردازید. برای خرید انواع تجهیزات موجود می توانید از مجموعه های معتبر کمک بگیرید. توجه داشته باشید که اجزا مختلف و متنوع موجود در سیم کشی اعلام حریق آدرس پذیر را باید به صورت دقیق و با کیفیت بالایی تهیه کنید. در خرید این محصولات می توان موارد زیادی را بیان کرد که برای شما با اهمیت می باشند.
سیم یا کابل اعلام حریق چیست؟
همانطور که گفتیم سیستم اعلام حریق مجموعه‌ای از تجهیزات است که در مواقع اضطراری می‌تواند با تشخیص زودهنگام نشانه‌های حریق، جان انسان‌ها را نجات دهد و باعث کاهش خسارت‌های جانی و مالی شود. اما کابل اعلام حریق چیست؟ کابل، در واقع پایه‌ی اصلی هر سیستم اعلام حریق است و وظیفه‌ی اصلی آن انتقال سیگنال‌ها از یک اتاق به اتاق دیگر در زمان وقوع حریق است.
اکثر مردم به اشتباه فکر می‌کنند از هر کابلی می‌توان برای سیم کشی مدار اعلام حریق استفاده کرد. اما در حقیقت، انواع خاصی از کابل‌ها وجود دارند که به طور خاص برای اعلام حریق طراحی شده‌اند. مهم‌تر از همه، انواع مختلفی از کابل‌های اعلام حریق وجود دارد، در نتیجه برای خرید کابل اعلام حریق بهتر است مشخصات و ویژگی‌های آنها به طور کامل در نظر گرفته شود.
برای سیم کشی سیستم های اعلام حریق از انواع سیم‌ها و کابل‌های اعلام حریق مخصوص این کار استفاده می‌شود.
برای سیم کشی سیستم اعلام حریق از چه کابل‌هایی می‌توان استفاده کرد؟
پنج نوع اصلی کابل وجود دارد که می‌توان از آنها برای سیمکشی سیستم اعلام حریق با توجه به استانداردها و قوانین استفاده کرد. در ادامه به معرفی این کابل‌ها می‌پردازیم.
کابل FPL – قدرت محدود برای اهداف عمومی
این نوع کابل اعلام حریق که برای سیم کشی سیستم‌های اعلام حریق مورد استفاده قرار می‌گیرد از نوع غیر پلنوم (non-plenum) است و نمی‌توان آن را در رایزرها، کانال‌ها، محفظه‌ی هوا یا سایر فضاهایی که برای هوای محیط استفاده می‌شوند، نصب کرد مگر اینکه ابتدا در یک لوله یا مجرا قرار گیرند. اگرچه کابل‌های FPL در برابر گسترش آتش مقاومت می‌کنند، با این حال به اندازه‌ی کابل‌های پلنوم و کابل‌های رایزر در برابر حریق مقاوم نیستند.
کابل FPLR
این کابل با توان محدود برای طبقه به طبقه یا رایزر مورد استفاده قرار می‌گیرد. رایزرها فضاهایی هستند که به صورت عمودی از یک طیقه به طبقه‌ی دیگر در ساختمان کشیده می‌شوند. کد الکتریکی ملی (NEC) کابل FPLR را ملزم می‌سازد که مقاوم در برابر آتش باشد و از گسترش حریق در طبقات مختلف ساختمان جلوگیری کند.
کابل FPLP
این کابل قدرت محدود مناسب برای استفاده در کانال‌ها، پلنوم و سایر فضاهایی است که به گردش هوا در ساختمان اختصاص داده شده‌اند و دارای ویژگی‌های ایمنی اضافی در طراحی است. این نوع کابل مناسب برای پلنوم، مقاوم در برابر آتش است و در صورت قرار گرفتن در معرض حریق، دود کمی از خود تولید می‌کند.
کابل NPLF
کابل اعلام حریق محدود غیر برق
کابل NPLFP
کابل های محافظ در برابر آتش غیر برق که برای استفاده در کانال‌ها، پلنوم و سایر فضاها مناسب است.
چه نوع کابلی برای سیمکشی اعلام حریق مناسب است؟
کابل‌های اعلام حریق به سه دسته‌ی کلی پلنوم، غیرپلنوم و رایزر تقسیم می‌شوند. هر کدام از این کابل‌ها به گروه استاندارد متفاوتی تعلق دارند و این اصطلاحات نشان دهنده محل نصب ایمن سیم کشی اعلام حریق است.
- کابل پلنوم برای استفاده در کانال‌ها یا سایر فضاهای هوای بسته که به آن کابل FPLP گفته می‌شود.
- کابل غیرپلنوم که برای کاربردهایی مانند سیمکشی سطحی بکار می‌رود و به آن کابل FPL گفته می‌شود.
- کابل رایزر که می‌توان از آن برای سیمکشی عمودی از یک طبقه به طبقه‌ی دیگر استفاده کرد و به آن کابل FPLR گفته می‌شود.
(از مطلب کپسول آتش نشانی CO2 نیز بازدید کنید.)
سیم کشی اعلام حریق اولیه برای خانه
این مورد سیستم اعلام حریق اولیه مورد استفاده در سیمکشی خانگی است. یک دتکتور دودی یا حرارتی را می‌توان به سیم کشی جدید یا موجود خانه متصل کرد. در نمودار سیم کشی اولیه، یک یا چند دتکتور اعلام حریق حرارتی و دودی با اتصال سیم برق‌دار، خنثی، زمین و یک سیم متصل به هشدار در خانه نصب می‌شود. سیم کشی دتکتور اعلام حریق را می‌توان مستقیما به بُرد توزیع و یا یک سیمکشی موجود مانند پریز متصل کرد. پس از نصب، باتری را در دتکتور قرار می‌دهید و کلید اصلی را روشن می‌کنید تا بررسی کنید به درستی کار می‌کند یا خیر.
(مطالعه‌ی مطلب اسپرینکلر آتش نشانی را نیز به شما پیشنهاد می‌کنیم.)
سیم کشی اعلام حریق متعارف
در یک سیستم اعلام حریق متعارف همه‌ی تجهیزات از جمله دتکتورها، آژیرها و شستی‌ها به جای یک سیم مشترک، از طریق سیمکشی یا کابل جداگانه به پنل اعلام حریق متصل می‌شوند. به عبارت دیگر، یک سر سیم به دتکتور و سر دیگر به پنل اعلام حریق متصل می‌شود. در یک سیستم متعارف معمولی، دتکتورها، آژیرها و شستی‌ها نصب شده و به زون‌های مختلف تقسیم می‌شوند؛ برای مثال زون اول برای زیرزمین، زون 2 برای طبقه‌ی همکف، زون 3 برای طبقه‌ی اول و غیره.
به این ترتیب تشخیص دقیق آنها برای اتاق کنترل، سیستم مدیریت ساختمان و سازمان آتش نشانی آسان‌تر می‌شود. به عبارت دیگر، هر چه تعداد زون بندی اعلام حریق بیشتر باشد، مکان‌یابی محل آتش‌سوزی دقیق‌تر می‌شود. به یاد داشته باشید که محل دقیق و مشخص حریق را نمی‌توان به راحتی در یک سیستم اعلام حریق متعارف پیدا کرد؛ بر خلاف سیستم‌های آدرس‌پذیر که امکان تشخیص محل دقیق حریق وجود دارد.
در سیستم‌های متعارف پنل به شما محل دقیق دتکتور یا شستی فعال شده را نشان نمی‌دهد و تنها چراغ زون مورد نظر روی پنل روشن می‌شود.
(در مورد دتکتور دودی فوتوالکتریک و عملکرد آن مطالعه کنید.)
سیم کشی اعلام حریق آدرس پذیر
در یک سیستم اعلام حریق آدرس‌پذیر، همه‌ی دستگاه‌ها از جمله دتکتورها، شستی‌ها و آژیرها به سیستم لوپ پنل آدرس‌پذیر متصل می‌شوند و هر دستگاه دارای یک آدرس منحصربفرد است که محل دقیق آن را نشان می‌دهد. به این ترتیب پیدا کردن محل دقیق دتکتور یا شستی فعال شده در مدار متصل بسیار آسان‌تر است.
ایده‌ی اصلی سیستم لوپ این است که در صورت خطای اتصال کوتاه تنها بخش کوچکی از سیستم تحت تاثیر قرار می‌گیرد و باقی سیستم با استفاده از ماژول ایزولاتور متصل به لوپ، به درستی به کار خود ادامه خواهد داد. حداکثر 99 دستگاه در یک لوپ نصب می‌شود و بسته به توانایی پنل مرکزی، سیستم تا 3.3 کیلومتر قابل گسترش است.
سیمکشی سیستم‌های آدرس‌پذیر به صورت حلقوی یا لوپ انجام می‌شود و سیم‌ها توسط ایزولاتور از نظر احتمال اتصال کوتاه محافظت می‌شوند.
(یشنهاد می‌کنیم در مورد اطفا حریق در آسانسور نیز مطالعه کنید.)
سیم کشی دتکتورهای دودی اعلام حریق
بر خلاف دتکتورهای دود مستقل که در خانه‌ها نصب می‌شود، دتکتورهای نصب شده در واحدهای تجاری معمولا سیمکشی دارند. این دستگاه‌های برق متناوب، به هم متصل می‌شوند تا به عنوان یک سیستم یکپارچه عمل کنند. الگوی سیمکشی اعلام حریق رایج برای این دتکتورهای دودی این است که یک کابل 2 هادی مانند 2/14 از پنل به اولین دتکتور دودی کشیده شود و سپس کابل 3 هادی از هر دتکتور به دیگری متصل شود. سیم سوم برای خاموش کردن همه‌ی دتکتورها در صورت تشخیص دود است.
استانداردهای لازم برای کابل مورد استفاده در سیمکشی اعلام حریق
انجمن ملی حفاظت از آتش (NFPA) نقش مهمی در استانداردها ایفا می‌کند چرا که به عنوان ناشر کد الکتریکی ملی (NEC) فعالیت می‌کند. این سند نصب سیمکشی اعلام حریق و تجهیزات برق را تنظیم می‌کند و قطعا پیش از شروع هر پروژه‌ای باید به آن رجوع شود. ASTM بین‌الملل (انجمن مواد و آزمون آمریکا) و آزمایشگاه‌های متعهد (UL) نیز آزمایش‌ها و استانداردهایی برای طیف گسترده‌ای از سیم و کابل از جمله سیم‌هایی که برای سیستم اعلام حریق و کاربردهای امنیتی استفاده می‌شوند، طراحی می‌کنند.
استانداردهای NFPA، استاندارد ASTM بین‌الملل و همینطور استاندارد UL از نمونه استانداردهایی هستند که در سیمکشی اعلام حریق باید به آنها رجوع شود.
(از مطلب تفاوت اعلام حریق متعارف و آدرس پذیر نیز بازدید کنید.)
نحوه سیم کشی اعلام حریق
نکته‌ی مهم در نصب و راه‌اندازی سیستم‌های اعلام حریق این است که نصب این سیستم‌ها مطابق با استاندارد BS 5839 و کابل کشی نیز مطابق با استاندارد BS 6207 انجام می‌شود. به طور کلی سیمکشی مدار اعلام حریق با توجه به تجهیزات و محل استفاده از آنها به دو دسته‌ی زیر تقسیم می‌شود که باید از کابل مناسب برای آنها استفاده کرد:
- کابل‌هایی که پس از فعال شدن تجهیزات اعلام حریق مورد استفاده قرار نمی‌گیرند و شامل کابل‌های مورد استفاده برای دتکتورها و شستی‌ها می‌شوند.
- کابل‌هایی که برای سیم کشی منبع تغذیه، آژیر و آژیر فلاشر و چراغ‌های چشمک زن اعلام حریق مورد استفاده قرار می‌گیرند.
برای هر دوی این گروه‌ها می‌توان از کابل 1.5 میلی‌مترمربعی استفاده کرد که دارای روکش و عایق پروتودور باشد. با این حال اگر امکان ساییدگی، جویده شدن سیم‌ها توسط جوندگان و حیوانات و غیره وجود داشته باشد، باید نسبت به حفاظت مکانیکی کابل‌ها نیز اقدام کرد. برای این کار سیم کشی آژیرها و چراغ‌های اعلام حریق را می‌توان به صورت توکار و زیر حداقل 12 میلی‌متر گچ قرار داد. بعلاوه سیمکشی اعلام حریق باید جدای از سایر سیم‌کشی‌های ساختمان باشد.
سیم کشی سیستم‌های متعارف به صورت خطی و سیم کشی سیستم‌های اعلام حریق آدرس‌پذیر و هوشمند به صورت حلقوی انجام می‌شود. در انتهای مسیر زونها نیز همیشه یک مقاومت موازی با خط متصل می‌شود که مقدار آن معمولا بین 4.7 یا 6.8 کیلو اهم است.
(از مطلب تفاوت سیستم اعلام و اطفا حریق نیز بازدید کنید.)
سیم کشی اعلام حریق سنس
سیم کشی سیستم اعلام حریق سنس در سیستم‌های متعارف و آدرس‌پذیر مشابه به هم است و در هر دو نوع این سیستم‌های سنس، دو سیم وارد شستی شده و دو سیم دیگر از آن خارج می‌شود. سربندی سیم‌های ورودی و خروجی روی ترمینال‌های داخلی شستی سنس نیز باید طبق دستورالعمل‌های این شرکت سازنده انجام شود. به طور کلی می‌توان گفت، نصب، راه‌اندازی و سیمکشی سیستم اعلام حریق سنس مانند سایر سیستم‌های اعلام حریق است و تفاوت چندانی با آنها ندارد.
نقشه سیم کشی اعلام حریق آریاک
سیم کشی سیستم اعلام حریق آریاک به صورت موازی و پشت سر هم انجام می‌شود و هیچ انشعابی نباید در مدار وجود داشته باشد. حداکثر تعداد دتکتورهای دودی و حرارتی بکار رفته در هر مدار، طبق استاندارد BS تعداد 32 دتکتور است با این حال تعداد دتکتورهای آریاک را با توجه به راهنمای شرکت سازنده باید نصب کرد. بعلاوه به هر شستی اعلام حریق آریاک باید مقاومت 470 اهمی متصل شود.
آژیرها نیز دارای پلاریته‌ی مثبت و منفی هستند که در کنار آخرین آژیر در انتهاب خط نصب می‌شود و با مدار موازی است. به طور کلی پیش از سیمکشی اعلام حریق آریاک بهتر است متراژ محل، تعداد دتکتورها و تجهیزات اعلام حریق مورد نیاز مشخص شده باشد.
نقشه سیم کشی اعلام حریق زتا
سیم کشی اعلام حریق زتا نیز به صورت موازی انجام می‌شود و دتکتورها باید پشت سر هم نصب شوند و هیچ انشعابی در مدار سیم کشی وجود نداشته باشد سیمکشی سیستم‌های آدرس‌پذیر و متعارف زتا مشابه هم است و سیمکشی باید طبق نقشه اعلام حریق زتا انجام شود. ورودی و خروجی سیستم سیمکشی اعلام حریق زتا شامل مواردی از جمله ورودی زونها، ورودی منبع تغذیه، رله آتش، رله کمکی، مدار آژیر یا مدار خروجی پنل و در نهایت رله‌ی خطا می‌شود.
خرید تجهیزات سیم کشی
یکی از مهم ترین نکات در سیم کشی اعلام حریق آدرس پذیر که باید به آن توجه داشته باشید خرید تجهیزات می باشد. علاوه بر ابزار و لوازم موجود باید برخی از تجهیزات جانبی را نیز تهیه کنید تا بتوانید سیستم مد نظر را راه اندازی کنید. توجه داشته باشید که خرید این محصولات از مجموعه های معتبر می تواند برای شما مزایای زیادی را داشته باشد. در مجموعه های معتبر می توانید تنوع بالایی از محصولات را با گرید های مختلف در اختیار داشته باشید. این تنوع بالا باعث می شود تا بتوانید با هزینه ای مناسب بهترین سیم کشی را برای سیستم اعلام حریق خود انجام دهید.
سیم کشی اعلام حریق زیتکس
سیم کشی، نصب و راه‌اندازی سیستم اعلام حریق زیتکس برای اطمینان از عملکرد درست این سیستم باید به خوبی انجام شود. اگرچه این کار باید توسط افراد متخصص و کارآزموده انجام شود اما مطالعه‌ی دفترچه اعلام حریق زیتکس نیز اطلاعاتی درباره‌ی سیمکشی تجهیزات زیتکس ارائه کرده است. برای سیمکشی اعلام حریق زیتکس ابتدا باید نقشه سیم کشی زیتکس مورد بررسی قرار گیرد و سپس دتکتورها، شستی‌ها، آژیر و آژیر فلاشر و غیره انجام شود.
مراحل سیم کشی اعلام حریق در ساختمان
برای نصب و راه‌اندازی سیستم‌های اعلام حریق در ساختمان، باید سیم کشی اعلام حریق با دقت کافی و طبق اصول و قوانین انجام شود. این کار تخصصی است و همانطور که پیشتر هم اشاره کردیم، باید توسط افراد متخصص و آموزش‌دیده انجام شود. برای سیمکشی سیستم اعلام و اطفا حریق باید مراحل زیر را در نظر داشته باشید:
- پیش از شروع سیم کشی اعلام حریق باید نقشه سیم کشی اعلام حریق ساختمان بررسی شود و کابل کشی مطابق با این نقشه انجام شود.
- پس از کابل کشی باید دتکتورهای دودی، دتکتورهای حرارتی و شستی‌ها سیم کشی و نصب شوند.
- پنل مرکزی باید طبق نقشه سیم کشی اعلام حریق در محل تعیین شده نصب شود.
- سیم اتصال به زمین به بدنه‌ی پنل مرکزی متصل می‌شود.
- سیم‌های ورودی تا پیش از آزمایش کامل دستگاه نباید به ترمینال‌های آن وصل شود. سایر تجهیزات به تابلوی کنترل مرکزی نصب می‌شوند و دتکتورها نیز تا پیش از اتمام کارهای ساختمانی باید از پایه جدا شوند تا به خاطر آلودگی و گرد و غبار، باعث ایجاد آلارم کاذب نشوند.
- پس از اتمام تمام مراحل ساختمان، برق سیستم اعلام حریق و باتری‌ها جدا می‌شوند و وضعیت مدار سیم کشی اعلام حریق توسط اهم‌متر بررسی می‌شود.
- برای اجتناب از ایجاد صدمه به دستگاه در هنگام اتصال سیم‌ها، لازم است باتری‌ها را از داخل دستگاه جدا کنید و پس از آزمایش سیم کشی سیستم، مقاومت‌های انتهاd خط از ترمینال دستگاه باز شده و به ترمینال‌های آخرین دتکتور و آخرین آژیر در هر مدار متصل می‌شود.
- پس از اطمینان از سالم بودن اتصالات و عایق‌های روی سیم‌ها، باتری‌ها را در داخل دستگاه قرار داده، سیم را متصل کرده و آن را به برق متصل کنید. در نهایت نیز کل سیستم اعلام حریق را مورد تست و بررسی قرار دهید.
