در سیستم اعلام حریق متعارف (Conventional)، جریان الکتریکی عبوری از مدار نقش مهمی در تشخیص وضعیت عملکرد سیستم دارد. این سیستم با توجه به تغییرات جریان، وضعیت کلی خود را از طریق چراغ‌های نشانگر (LED) روی پنل مرکزی نمایش می‌دهد. در مجموع، چهار حالت اصلی برای این سیستم تعریف می‌شود:
جریان عبوری از مدار در سطح بسیار کم و نرمال قرار دارد. چراغ سبز روی پنل روشن است وهیچ‌گونه حریق، قطعی یا خطا در سیستم وجود ندارد.
اگر یکی از سیم‌ها دچار پارگی یا قطعی شود، جریان در مدار مختل شده و سیستم نمی‌تواند ارتباط صحیحی با تجهیزات داشته باشد. چراغ زرد روشن می‌شود. این حالت نشانه‌ی وجود اشکال در نصب، اتصالات یا تجهیزات است.
با فعال شدن یکی از دتکتورها یا فشرده شدن شستی اعلام حریق، جریان عبوری از مدار به‌طور ناگهانی افزایش می‌یابد. چراغ قرمز فعال می‌شود و آژیر و فلاشر نیز به صدا درمی‌آیند. این حالت نشان‌دهنده‌ی وقوع آتش‌سوزی در یکی از زون‌ها است.
اگر دو سیم مدار (مثلاً مثبت و منفی) به هم برخورد کرده و اتصال پیدا کنند، جریان به‌صورت غیرعادی و شدید افزایش می‌یابد. این حالت می‌تواند آسیب جدی به سیستم وارد کند. چراغ زرد مانند حالت خطا روشن می‌شود، اما پنل در برخی مدل‌ها می‌تواند تفاوت بین قطعی و اتصال کوتاه را تشخیص دهد.
یکی از ویژگی‌های مهم در طراحی و انتخاب سیستم اعلام حریق متعارف (Conventional)، تعداد زون‌هایی است که سیستم پشتیبانی می‌کند. منظور از «زون» ناحیه‌ای مشخص از ساختمان است که تجهیزات اعلام حریق به‌صورت مشترک در آن کنترل می‌شوند.
💡 هرچه ساختمان بزرگ‌تر باشد، به زون‌های بیشتری برای تقسیم‌بندی و کنترل دقیق‌تر نیاز خواهیم داشت.
ساختمان‌های کوچک مانند فروشگاه یا دفتر اداری: معمولاً ۲ تا ۴ زون کافی است.
ساختمان‌های متوسط تا بزرگ: ممکن است نیاز به ۸، ۱۶ یا حتی ۴۸ زون داشته باشند.
در صورت نیاز به تعداد زون بیشتر یا امکانات پیشرفته‌تر، استفاده از سیستم‌های آدرس‌پذیر توصیه می‌شود.
آرات به عنوان یکی از بزرگ‌ترین تأمین‌کنندگان تجهیزات اعلام و اطفای حریق در خاورمیانه، با شبکه‌ای گسترده از شرکای تجاری و نمایندگان، بازارهای داخلی و منطقه‌ای را پوشش می‌دهد. با تمرکز بر تجارت و فروش و پشتیبانی قوی تیم‌های فنی و مهندسی ، تجهیزات را برای پروژههای مهم زیرساختی تامین می‌نماید.
